De 'oh ja' auto's van Renault

Column Tony Vos

Er bestaan op Facebook tal voor groepen voor de meest uiteenlopende onderwerpen. Zo ook een Franstalige groep 'Les Renault oubliées', oftewel de vergeten Renaults. En dat interesseert me, want in mijn liefhebbershoofd heb ik geen enkele Renault vergeten. Kijkend op deze groep komen vrijwel alle klassieke modellen van het merk voorbij. Maar dat is mij iets te kort door de bocht.

Als ik kijk naar het belang en de hoeveelheid auto's in de klassiekerwereld, dan beschouw ik succesnummers als de Renault 4CV, Dauphine en R4 niet bepaald als vergeten modellen, er werden er immers miljoenen van gemaakt. Ook de Renault 12 liep meer dan 4 miljoen keer van de band. Natuurlijk zijn deze modellen uit het dagelijks verkeer verdwenen, maar velen zullen er in het familiealbum nog foto's van hebben.

Wat zijn dan in mijn ogen wel vergeten modellen van Renault. Daarbij wil ik nadrukkelijk onderscheid maken tussen onbekend en vergeten. Wie geen liefhebber is zal de vooroorlogse modellen van Renault niet kennen. Ook bepaalde exoten vallen daaronder. Wat je niet kent, kun je ook niet vergeten. Dan wordt de spoeling van echt vergeten Renaults een stuk dunner. Ik noem ze zelf altijd de 'oh ja' modellen. Auto's die niet meer direct op het netvlies liggen, maar als mensen ze zien komt de herinnering weer boven.

Het eerste voorbeeld is de Renault 6. Die werd in 1968 gelanceerd als een doorontwikkeling op de Renault 4. Deze was bedoeld om een jonge klantengroep te laten doorstromen en te tegelijk een oudere doelgroep, die reed met Renaults voorzien van de motor achterin, te laten wennen aan een nieuw concept. Qua afmetingen nauwelijks groter dan de R4, qua functionaliteit op hetzelfde niveau, maar vooral qua vormgeving een ander model met een meer elegante uitstraling. Bovendien greep Renault met de R6 de kans om het motorenprogramma naar boven uit te bouwen. Daarom was er al snel de keuze uit een 845 cc en een aanzienlijk vlottere 1,1 liter in de TL-versie. Ik ben helemaal weg van de Renault 6 en ik prijs me gelukkig dat ik al een jaar of zeventien in het bezit ben van een TL uit 1971. Gekocht van de eerste eigenaar die er spaarzaam kilometers mee had gereden. En als ik met mijn rode exemplaar door het Nederlandse of Franse land rijd, dan zie je mensen wijzen en kijken, oh ja, een Renault 6, dat is waar ook. Je ziet als het ware de herinneringen naar boven komen.

Mijn andere 'oh ja' Renault is een 14 TL uit 1979. Midden jaren zeventig maakte met name Volkswagen goede sier met de Golf en Renault's antwoord daarop was de R14 die technisch in nauwe samenwerking met Peugeot was ontwikkeld. Een rasechte vijfdeurs middenklasser met bovengemiddeld comfortabele rijeigenschappen. Ook blijkt de auto opmerkelijk ruim voor passagiers en bagage. Stil bovendien, maar dat merk je pas echt als je uit een andere auto uit dezelfde tijd stapt. Op een haar na bouwde Renault er 1 miljoen stuks van. Maar bijna niemand die nog aan een R14 denkt.

Als u door de showroom van Arend Auto loopt laat ik aan u de keuze welke modellen van Renault anno 2020 een klassieker kunnen worden of uiteindelijk worden vergeten. Dat is nu nog moeilijk te zeggen. Maar de tijden zijn anders en er is geen fabrikant die er bij lancering van een nieuw model bij nadenkt of een model wel eens onder echte liefhebbers terecht zou kunnen komen. Ik zal ze in ieder geval nooit vergeten!

Kijk op losangemagazine.nl voor nog meer informatie, Losange Magazine is het magazine over alles wat met Renault te maken heeft!

Tony Vos